به میهمانی روشن جان می رویم؛ به سایه گسترده آرامش روح و مهربانی ماه های منوّر جهان؛ به میهمانی رمضان می رویم تا تن در دریاچه مناجات بشوییم و روان در سرچشمه ملکوتی قنوت به تکاپو آوریم.
می رویم تا تن را بمیرانیم به پای جان و جسم را برخی روح کنیم آن قدر که سبک شویم و سبک رفتار و تنْ شسته در کلمات تابناک الهی، بارقه های اشتیاق مناجات و دعا را بر سرشاخه های رمضان برویانیم.
به میهمانی روشن جان می رویم؛ به میهمانی اشتیاق و روزه پیشباز؛ به میهمانی دهان های مهرزده؛ به میهمانی اشتیاق شبْ بیداری، اشتیاق صبح خیزی و سحرخوانی، اشتیاق نمازهای مکرّر و دعاهای خوش خوان، اشتیاق نمازهای جماعت، اشتیاق افطار، اشتیاق آن سفره مهربان که پدر و مادر و خواهر و برادر با وضو بر اطراف آن گرد آمده اند، اشتیاق خرما و سادگی و... اشتیاق روزه داری...
حلول ماه رمضای بر تمام مسلمانان جهان مبارک
روابط عمومی شهرداری گزیک
